Toen ik nog een klein meisje was, voelde ik me altijd al anders dan mijn klasgenootjes. Ik hoefde geen hordes vriendinnen, hoefde niet zo nodig op de voorgrond. Ik moest altijd even wennen in een nieuwe omgeving en bij nieuwe mensen. Ik keek de kat uit de boom, scande mijn omgeving en als het veilig voelde, kwam ik wel los en durfde ik mijzelf te zijn. Ik was heel gevoelig voor sfeer en kon er niet tegen wanneer ik het idee had dat iemand niet echt was maar een rol speelde. Ik wist vaak van tevoren wat iemand ging zeggen en was dan heel verbaasd dat dit ook echt werd gezegd. Ik kon me enorm mee laten slepen door emoties van anderen en durfde geen “enge” of “zielige” films te kijken zoals Bambi en de Lion King. Ik heb momenten van faalangst gekend en was een echte piekeraar. Ik vond mezelf soms maar raar en minder waard dan een ander.
Pas op latere leeftijd hoorde ik dat dat anders zijn een naam heeft en dat ik hooggevoelig ben. Ik denk soms: “Had ik dit maar eerder geweten, dat had mij heel wat therapieën gescheeld.” De tijd was toen gewoon anders en ik ben dankbaar dat ik uiteindelijk heb kennis gemaakt en me ben gaan verdiepen in hooggevoeligheid. Hoe mooi is het dat ik met mijn eigen ervaringen en verworven kennis nu anderen kan helpen die net als ik hooggevoelig zijn. Het heeft me gebracht tot wie ik nu ben en wat ik nu doe. Mij inzetten als kindercoach voor hooggevoelige kinderen en hun ouders en daar ben ik heel trots op. Herken je je in mijn verhaal voor jouw hooggevoelige kind? Mag ik jou dan helpen om jouw kind zijn eigen kwaliteiten te leren zien en om te leren gaan met het prachtige hooggevoelige karakter?